വാതില്‍തുറക്കുമ്പോള്‍
തള്ളിവരുന്ന
അസഹ്യമായമൂകത
ഇരുട്ടിന്‍റെ
കനത്തഭാരം
ആരോഎന്‍റെ
നെഞ്ചില്‍വച്ച്
മറന്നുപോയിരിക്കുന്നു
ഓര്‍മ്മകളുടെ
ശവക്കച്ചപുതച്ച്
മരിച്ചമൌനങ്ങള്‍
എന്നെതേടിവരുന്നു
വസന്തത്തിന്‍റെ
കാലൊച്ചകേട്ട്
നിലാവേറ്റ്
നിലവിളിക്കുന്ന
ഉണങ്ങിയചില്ലകള്‍
പുകപിടിച്ചചിന്തയില്‍
ഇനിയും
എരിഞ്ഞുവിളിക്കുന്ന
വാക്കുകള്‍
നിന്നെ
കാത്തിരുന്നുമടുത്ത
രാത്രിക്ക്
ഇപ്പോള്‍
യുഗങ്ങളുടെ
പഴക്കം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ